Irma Verpoorten – de Winter is 67 jaar en woont met haar man aan de Wilheminakade. Vanuit hun appartement hebben ze een prachtig uitzicht op de Amstel. “We hebben altijd aan het water willen wonen. We wonen bijna dertig jaar in Uithoorn, waarvan zestien jaar aan de kade. We gaan hier niet meer weg.”
Oorspronkelijk komt ze uit Haarlem. “Ik ben naar Uithoorn verhuisd vanwege mijn werk: ik had hier een verloskundigenpraktijk.” Ze werkte samen met twee collega’s. “Ik hield van mijn werk. In 2005 ben ik gestopt. Vervolgens heb ik nog een tijd in een praktijk in Nieuwkoop gewerkt, en hielp ik bij bevallingen verspreid door het hele land.” In 2012 moest ze noodgedwongen stoppen. “Na een hersenvliesontsteking ging mijn concentratie achteruit. Ik kan me per dag zo’n vier uur concentreren, en daarna moet ik rust nemen. Ook wanneer ik naar een feestje of bijeenkomst ga waar veel mensen zijn, moet ik daar rekening mee houden. Dan moet ik het de dagen voor en na het feestje rustig aan doen.” Het noodgedwongen moeten stoppen met het vak waar ze van hield, voelde als een rouwproces. “Daarna ben ik vrijwilligerswerk gaan doen.” Vervolgens waren er meer medische problemen. Ze kreeg kanker. “Inmiddels ben ik vijf jaar schoon.”
Drie jaar geleden ging ze post bezorgen. “Dat deed ik een aantal uur per dag, en dat ging prima. Je bent lekker buiten en hebt contact met andere mensen.” Het contact met anderen vindt ze belangrijk, ze omschrijft zich als een mensen-mens. “Al ben ik ook wel een beetje verlegen. Als ik een doel heb, ga ik erop af, maar nieuwe dingen proberen in een vreemde omgeving vind ik lastig.”
‘Gezond blijven is het belangrijkste. Zeker als je ziek bent geweest, waardeer je gezond zijn en blijven veel meer.’
Vorig jaar ging ze met AOW. “Tijdens de eerste coronalockdown was ik nog aan het werk. De lockdown viel me toen niet zo zwaar. Toen mijn werk stopte, viel ik wel in een zwart gat. Met mijn man wilde ik allerlei dingen ondernemen, maar dat ging niet meer.”
Niet dat ze nu alleen maar thuis zit. In tegendeel, de week is snel gevuld. Ze is onder meer vrijwilliger voor Automaatje. Ook verzorgt ze het vervoer voor ouderen van en naar de Bilderdijkhof. Ze is pastoraal medewerker in de kerk. “Het geloof speelt een rol in mijn leven, maar is niet meer zo belangrijk als vroeger. Ik ga niet naar de kerk.” Ook passen ze een dag in de week op de kleinkinderen.
Irma mag graag wandelen, spelletjes doen op de telefoon en puzzelen. “Als verloskundige heb je weinig tijd voor sociale contacten. Het werk is onregelmatig, dus lid worden van een club of koor is lastig. De ene week kun je wel, en de andere week niet. Daar kom je na je pensionering achter. Daarom doe ik ook mee met dit project: ik wil graag in contact komen met andere mensen.”
Hun kinderen en kleinkinderen wonen allemaal in Uithoorn. “Mijn schoonzoon is Uithoornaar en kent iedereen. Dat is het mooie van een dorp: mensen kennen elkaar en begroeten elkaar.” Wat er leuker kan aan Uithoorn? “Het Marktplein zou weer een markt moeten hebben. Nu wordt alle ruimte gegeven aan de horeca, en is de markt naar een uithoek verplaatst. Terwijl het altijd gezellig was op de markt. Ik gun de horeca ook de kans om hun brood te verdienen, maar dat vind ik wel jammer.”
Een cruise maken met haar man, dat zou ze nog graag een keer willen doen. “We hebben in het verleden twee keer een cruise gedaan. Verder heb ik niet veel wensen. Gezond blijven is het belangrijkste. Zeker als je ziek bent geweest, waardeer je gezond zijn en blijven veel meer.”