Femke Kempkes is beeldend kunstenaar, en geeft les en trainingen. Met haar gezin woont ze onder meer op een eiland in De Kwakel. Een stukje paradijs, waar ze de ruimte heeft voor haar creaties. Ook al woont ze een groot deel van het jaar op een eiland, als kunstenaar sluit ze zich niet af voor de wereld. In tegendeel, ze zoekt juist graag de verbinding en uitwisseling met anderen.
Femke groeide op in Kudelstaart. Als tiener wist ze nog niet goed wat ze wilde worden. “Ik wist wel wat ik niet wilde. Bijvoorbeeld economie studeren.” Ze zat een aantal jaar op het Alkwin Kollege, zo kende ze Uithoorn. “Als eindexamenvak had ik onder meer handvaardigheid. Zo ontstond het idee om in de kunst verder te gaan. In plaats van naar de Academie ben ik naar de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten gegaan. Daar heb ik ook mijn lesbevoegdheid gehaald. Dat vonden mijn ouders een verstandige keuze.”
‘Ik geloof in kunst en cultuur als universele factor, in de breedste zin van het woord. Kunst kan verbinden.’
Kempkes maakt onder meer deel uit van de Kunstploeg, een community art collectief in Aalsmeer. Daarnaast geeft ze lessen beeldhouwen/ ruimtelijk vormgeven voor volwassenen, onder andere in eigen atelier aan het Jaagpad maar ook voor kinderen en jongeren. Zo worden digitale lessen verzorgd voor bijvoorbeeld het Alkwin Kollege of andere middelbare scholen. Ze maakt kunst in opdracht, voor bedrijven, instellingen en overheden. Daarnaast maakt ze vrij werk. Haar kunst is nationaal en internationaal geëxposeerd.
In plaats van zich te beleggen op één materiaal, kiest ze telkens voor nieuwe technieken en materialen. Het heeft te maken met haar nieuwsgierigheid. “Kunstenaars zijn verhalenvertellers. Ik wil telkens op een andere manier mijn verhaal vertellen, en andere mensen helpen hun verhaal te delen.” Ze doet kunsteducatieve projecten en community art projecten, waarbij kunst dienst als vorm om voor verbinding tussen mensen te zorgen. “Ik geloof in kunst en cultuur als universele factor, in de breedste zin van het woord. Kunst kan verbinden. Kunst gaat in mijn optiek verder dan schilderijen, het kan ook een gedeelde maaltijd met buurtbewoners zijn, met gerechten uit verschillende keukens.”
Eén van de projecten waarbij kunst als verbinder tot uiting kwam, was een project waar ze met de Kunstploeg aan werkte in Aalsmeer. Samen met kinderen maakte ze een kunstroute door het dorp. “Dankzij de kinderen kwamen ook ouders met verschillende achtergronden met elkaar in contact.”
Ze woont in De Kwakel, maar in het dagelijks leven is ze meer gericht op Kudelstaart. “Onze kinderen zitten er op school, en we doen daar meestal onze boodschappen.” Sinds de jaren negentig verblijft ze op het eiland. “Deze plek is fantastisch, in het groen met een prachtig uitzicht. Dat heeft de doorslag gegeven voor de keuze voor deze plek. Het is dichtbij de stad. Ik vind het heerlijk om naar Amsterdam te gaan, maar zou er niet willen wonen. En het wonen in een dorp trekt me aan, al nemen we niet heel actief deel aan het dorpsleven. Ik ga wel altijd kijken bij de Kwakelse Kermis.”
Wonen op zo’n prachtige plek in combinatie met een leven als kunstenaar, veel mensen zouden met haar willen ruilen. Al is het niet voor iedereen weggelegd, je inkomen als kunstenaar is immers niet zeker. Met jaloezie kijken naar haar leven is wat betreft Kempkes echter niet nodig. “We wonen hier heerlijk, maar mijn wereld an sich is niet interessant. Wat er buiten gebeurt, is zoveel interessanter!”
Uit nieuwsgierigheid voor de ander heeft ze zich aangemeld voor het project. “Dit project zorgt voor verbinding en uitwisseling, daarom wil ik graag meedoen!”